Szlak poprowadzono wokół przybrzeżnego jeziora Liwia Łuża

Przebieg szlaku:

0,00 Niechorze, dworzec Nadmorskiej Kolei Wąskotorowej i dworzec PKS. Początek (koniec) szlaku. Jazda w kierunku zachodnim ul. Kolejową.
 (8,80)

0,40 Niechorze, skrzyżowanie ul. Kolejowej z ul. Trzebiatowską. Skręt w lewo w ul. Trzebiatowską. 
(8,40)

0,70 Niechorze, ul. Trzebiatowska przechodzi w ul. Łąkową. Jazda na wprost ul. Łąkową (bruk przechodzi w drogę gruntową).
 (8,10)

2,20 Most na Kanale Lądkowskim. Przejazd przez most i po ok. 400 m. przejazd przez most przy przepompowni. Nadal jazda drogą gruntową.
 (6,60)

3,75 Dojazd do zabudowań wsi Skalno, wjazd do wsi i jazda drogą brukową.
 (5,05)

3,90 Skalno, skrzyżowanie (przy krzyżu przydrożnym). Skręt w lewo na drogę asfaltową.
(4,90)

5,40 Dojazd do Pogorzelicy, skrzyżowanie, skręt w lewo (skośnie) w kierunku centrum.
(3,40)

5,70 Pogorzelica, przejazd kolejowy (po prawej stronie zabytkowy dworzec kolejowy – punkt 0 szlaku „Leśnym Duktem” – możliwość zmiany trasy). Za przejazdem skręt w lewo na drogę gruntową. Jazda drogą wzdłuż toru kolejowego. 
(3,10)

7,40 Przejazd przez most na Kanale Liwia Łuża. Pierwsze zabudowania Niechorza, ul. Jeziorna. Po prawej stronie mijamy ogólnodostępny kompleks sportowy w którego skład wchodzą boisko naturalne i sztuczne, 4 korty tenisowe, 2 boiska do koszykówki i siatkówki oraz skate park. Następnie mijamy położoną obok budynku szkoły halę sportową z kompleksowo wyposażoną siłownią.
 (1,80)

8,40 Niechorze, wjazd na wprost z ul. Jeziornej w ul. Rybacką (asfalt). 
(0,40)

8,80 Niechorze, dworzec PKS i dworzec Nadmorskiej Kolei Wąskotorowej. Koniec (początek) szlaku. 
(0,00) Możliwość kontynuowania trasy „Wschodnim Szlakiem Łącznikowym”.

Jezioro Liwia Łuża – bardzo płytkie (max. głębokość 1,7m) powstałe na skutek odcięcia mierzeją dawnej zatoki od morza. Poziom wody w jeziorze, który waha się w granicach 0,3-0,4 m rocznie, zależy od dopływu wody z kanałów oraz rowów melioracyjnych odwadniających kompleksy torfowisk na zachód, południe i wschód od rezerwatu.Przy północnych wiatrach następuje napływ wody morskiej i okresowe zasolenie. 
Przy wysokich stanach wody jezioro staje się przepływowe i następuje odpływ wody do morza przez kanał Liwia Łuża.

W jeziorze postępuje eutrofizacja (proces wzbogacania zbiorników wodnych w substancje pokarmowe), potęgowana brakiem dostatecznego napływu słonej wody morskiej. Konstrukcja wrót samoczynnych na kanale Liwia Łuża uniemożliwia zarówno intensywny (w okresie sztormów) napływ wód Bałtyku do jeziora jak i odpływ z jeziora do Bałtyku.
W pobliżu jeziora Liwia Łuża położony jest zbiornik o podobnej genezie jednak z bardziej posuniętym procesem zarastania i wypłycania – Pogorzelickie Bagno (do 1945r. Kirchhagener see), które odwadniane jest przez system rowów melioracyjnych do Regi w okolicy Włodarki.

Rezerwat Przyrody „Jezioro Liwia Łuża” utworzony został zarządzeniem Nr 239 Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dnia 8 lipca 1959 r. na powierzchni 220 ha, obejmującej jezioro i jego obrzeże. Celem ochrony jest zachowanie ze względów naukowych i dydaktycznych naturalnego środowiska lęgowego łabędzia dzikiego na jeziorze, będącym jednocześnie ostoją wielu gatunków ptactwa wodno – błotnego.
Jezioro Liwia Łuża – jezioro położone na terenie Gminy Rewal, częściowo w Niechorzu, częściowo w Pogorzelicy. Tajemnicze, owiane legendami dostępne tylko dla ptaków, od lat czeka na historyczny moment, by znów ukazać swą urodziwą twarz. Jezioro Liwia Łuża, połączone z morzem poprzez Kanał Liwia Łuża – kanał będący naturalną granicą między Niechorzem a Pogorzelicą. Dziś jest rezerwatem ptaków wędrownych. A jeszcze pół wieku temu jezioro służyło turystom. Pływano kajakami i łodziami, a z przystani u ujścia kanału Liwia Łuża  wyruszano na przybrzeżne wody Bałtyku.

Latem 1958 roku dwóch wczasowiczów po zapadnięciu zmroku wypłynęło na Bałtyk. Morze było spokojne, wiał lekki południowy wiatr więc następnego dnia panowie znaleźli się poza zasięgiem dział okrętów patrolujących morską granicę PRL i wkrótce znaleźli się na Bornholmie. Gniew władzy był ogromny. Nakazano zniszczenie kajaków i łodzi, zlikwidowano przystań, a Liwię Łużę zamieniono – urzędniczym dekretem obowiązującym do dziś – w ptasi rezerwat. Dziś mamy inne czasy, można swobodnie wędrować dookoła jeziora, podziwiając niezwykły jak na wybrzeże krajobraz, a Kanał Liwia Łuża znów jest rybodajnym akwenem. 

Flora i fauna na terenie Rezerwatu Przyrody Liwia Łuża.
Prawnie  chronionymi gatunkami roślin mającymi swoje stanowiska na terenie rezerwatu są: bluszcz zwyczajny, grążel żółty, grzybienie białe, storczyk szerokolistny, wiciokrzew pomorski  oraz gatunki podlegające ochronie częściowej: porzeczka czarna, marzanka wonna, wyżlina ciernista. 
Na obszarze rezerwatu  występują siedliska przyrodnicze podlegające ochronie  reprezentowane przez następujące zespoły roślinne:
- bagienne solniska nadmorskie i śródlądowe halofilne(słone) łąki,
- starorzecza i naturalne eutroficzne(żyzne o małej przejrzystości wody) zbiorniki wodne,
- mokre łąki.

Rezerwat „Jezioro Liwia Łuża” leży w pasie wybrzeża Bałtyku. Jest to w Europie jeden z głównych szlaków  wędrówek ptaków z zachodu na wschód oraz z północy na południe. Na jego obszarze zaobserwowano 167 gatunków ptaków. Najcenniejsze gatunki to: perkozek, perkoz rdzawoszyi, perkoz dwuczuby, bąk, bączek, łabędź niemy, bocian biały, gęgawa, rożeniec, krakwa, płaskonos, cyraneczka, cyranka, głowienka, czernica, gągoł, tracz długodzioby, błotniak stawowy, żuraw, wodnik, kropiatka, zielonka, kokoszka wodna, sieweczka obrożna, derkacz, krwawodziób, biegus zmienny, batalion, rycyk, brodziec piskliwy, kszyk, rybitwa czarna i zwyczajna, mewa srebrzysta, pospolita i śmieszka, skowronek borowy, srokosz, podróżniczek, świerszczak i wąsatka.
Rezerwat jest również miejscem bytowania i tarliskiem dla kilkunastu gatunków ryb, m. in. sandacza, lina, leszcza, okonia, szczupaka, a także miejscem rozrodu żab brunatnych i zielonych, traszek, kumaka nizinnego, grzebiuszki ziemnej, ropuchy szarej i zaskrońca zwyczajnego, jest także stanowiskiem występowania wydry.
Z gatunków bezkręgowców stwierdzono tu kilka ciekawych i cennych gatunków ślimaków, małży, pijawek, motyli, ważek oraz chrząszczy.

Wpisany przez Robert Dajczak
http://www.rewal.pl/rew9/index.php/cieki-rowerowe/jeziora-liwia-ua